Sempena Hari Guru ini saya ingin mencatat sebuah tulisan khusus buat Cikgu Ishak Haji Noor (Allahyarham). Saya mengenali beliau semasa sama-sama mengajar di Sekolah Rendah Kebangsaan Felda Sungai Sayong, Kulai, Johor.
Beliau berpindah ke sekolah ini dari Sekolah Rendah di Selama, Perak selepas bertukar suka sama suka dengan Cikgu Wahab. Beliau ketika itu sudah berkahwin dengan Kak Odah, nama panggilan saya kepada isterinya. Sebenarnya beliau bukan sahaja sebagai teman guru sejawatan, tetapi lebih daripada itu beliau dan Kak Odah juga saya anggap sebagai abang angkat saya. Ketika itu beliau sudah mempunyai dua anak, iaitu Rais dan Ayu.
Di Felda Sungai Sayong ini, sesungguhnya hubungan kami antara sesama guru memang sangat baik. Kami macam sebuah keluarga. Kunjung mengunjungi tidak mengira masa.
Sebagai guru kami pernah sama-sama mengajar di darjah satu. Kebetulan pada waktu itu kebanyakan guru tidak suka mengajar darjah satu. Saya dan Cikgu Sehak kebetulan sama-sama menawarkan diri untuk mengajar darjah satu. Kami mengajar di sebelah petang. Kebetulan juga kelas kami sebelah menyebelah sahaja. Kami saling bekerja sama dalam apa juga masalah pengajaran dan pembelajaran. Salah satu cara kami mengatasi masalah lemah dalam membaca ialah dengan mengumpulkan murid yang lambat belajar. Ketika pelajaran Bahasa Melayu, Cikgu Sehak mengambil semua pelajar lemah dan saya mengambil semua pelajar yang sederhana dan pandai. Pada akhir tahun kami dapati tiada seorang pun yang tidak boleh membaca.
Satu lagi yang menarik pada Cikgu Sehak ialah kebolehannya mengajar. Beliau seorang yang berdedikasi. Pernah satu ketika kami membuat perubahan apabila kami mengkelas pelajar mengikut kebolehan mereka. Cikgu Sehak secara sukarela mengambil kelas yang paling bawah. Kebanyakan murid adalah murid yang lambat belajar dan lembam. Tapi kelebihan pada Cikgu Sehak dia dapat memimpin muridnya sehingga mereka berjaya melakukan suatu persembahan yang menarik ketika sukan tahunan sekolah. Mereka membuat persembahan ketika waktu rehat sukan dengan persembahan lakonan berirama dengan pelbagai variasi yang menarik dan melucukan.
Sebelum KBSR diperkenalkan lagi sebenarnya Cikgu Sehak telah menitikberatkan konsep KBSR yang menekankan 3M iaitu Membaca, menulis dan mengira. Bagi beliau murid darjah satu seharus diberi kemahiran tersebut terlebih dahulu, barulah diajar mata pelajaran lain. Ketika itu kami sendiri belum didedahkan dengan konsep KBSR itu.
Sebagai abang angkat pula, beliau bersama Kak Odah banyak membantu saya terutama semasa saya melangsungkan perkahwinan. Kebetulan keluarga saya sendiri jauh di Perak. Kepada beliaulah saya banyak memohon bantuan. Masa saya melangsungkan perkahwinan Kak Odah masih dalam hari. Cikgu Sehaklah yang bertungkus lumus menyediakan itu-ini, termasuk masak untuk rombongan kami yang akan bergerak ke rumah pengantin perempuan. Cikgu Sehak jugalah yang menjadi pengiring saya semasa hari langsung.
Hubungan saya dengan Cikgu Sehak berterusan apabila kami pindah ke Kota Tinggi, Cikgu Sehak sekeluarga juga berpindah di Taman Guru, Kota Tinggi. Kami tidak lupa akan berkunjung ke rumahnya bila ada kesempatan. Kebetulan Isteri saya mengajar di Sekolah Rendah Laksamana, anaknya Fidah pula belajar di situ. Isteri saya Cikgu Hasnah kebetulan mengajar anaknya pula.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar